قرآن کتاب نا شناخته

انسان از همان ابتداء که چشم به جهان میگشاید سفر حیرت و کنجکاوی وی آغاز میگردد. در ابتداء پی کشف مهارت های ابتدای و شناخت افراد و اشیای اطرافش میباشد و موثقترین مرجع جهت حل سوالات و اکتشافات خود نزدیکانش را میابد به مرور زمان این حس کنجکاوی و تعداد سوالات افزایش میابد تا که سوالات به اینجا میرسد که از خود میپرسد چرا به دنیا آمده؟ به چی هدفی باید زندگی کند؟ تعریف از زندگی خوشبخت چیست؟ وغیره این سوالات اند که دادن پاسخ به این پرسش ها بازهم مرجع موثق میخواهد و این بار بازهم اولین مرجع برایش بازهم همان نزدیکان اش است چون اطرافیان یک انسان نقش اساسی در شکل دهی جهان بینی او دارند. چنانکه پیامبر ما رسول اکرم صلی الله علیه وسلم میفرمایند: «هر مولود بر فطرت (توحید) زاده میشود و این پدر و مادر او هستند که وی را یهودی و نصرانی و یا مجوسی مینماید.» رواه البخاری

قابل تعجب عمل اکثریت ما مسلمانها هست که بعضی شعائر ظاهری از دینمان را میگیرم اما در شکل دهی عقیده و جهان بینی اسلامی طوریکه در قرآن مطلوب است متأسفانه ناموفق هستیم دلیل آن عدم شناخت این کتاب است چون هدف از نزول آن را نشناختیم پس یعنی قرآن را نشناختیم.
یکی قرآن را وسیله شفای برای بیماری های جسمی میداند از همین وجه قرآن را در هنگام دچار مریضی خود یا عزیزان بیاد میآورد.
یکی قرآن را کتاب مردگان دانسته از همین وجه قرآن را وسیله زینت محافل فاتحه خوانی و ختم قرآن های مردگانش میسازد .
یکی تلاوت و حفظ قرآن را بدون توجه به درک معنی و عمل به آن وسیله کسب اجر میداند.
یکی قرآن را منحیث یکی از شعائر ظاهری دینی میشناسد ازینرو احترام به قرآن در غلاف زیبای آن میداند یا گذر زوج تازه ازدواج کرده از تحت آن را فال نیک برای خوشبختی زندگی آینده این دو زوج میگیرد.
این دیدگاه ما در رابطه به قرآن است که نوع ارتباط ما را با آن تعین میکند.
قرآن کتابی است که در موثقیت آن هیچ شک وجود ندارد.
ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ
اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است . ۲البقره
این کتاب است که جهت رهنمایی انسان نازل گردیده و معیار جهت تفکیک حق از باطل است.
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ…..
ماه رمضان [ماهی] است که قرآن در آن نازل شده است، [کتابی] که راهنمای مردم است، و [در بردارنده] نشانه ها و دلایل آشکار از هدایت و جدا کننده حق از باطل است. ۱۸۵ البقره
قرآن کتاب است که با برنامه و رهنمایی خود در ابتدای نزولش نه تنها در زندگی آنهای که به آن ایمان آوردند بلکه در زندگی همه بشریت، نه برای زمان محدود بلکه تا قیام قیامت انقلاب آفرید. گوستاولوبون به نقل از استاد لیبری می گوید: « اگر عرب ها بر صحنه تاریخ ظهور نمیکردند، نهضت تحول و ترقی اروپا چندین قرن عقب میفتاد»
آقای بریفولت در کتاب تکامل بشر می گوید: « علم ارزشمندترین هدیه و تمدن اسلامی برای جهان امروز بود و اگر دقیق شویم رد پای فرهنگ و علوم اسلامی را در تمامی زمینه هایی که اروپاییان درآن پیشرفت کرده اند می بینیم.»
قرآن کتاب نیست که در غلاف ها قید گردد بلکه کتاب است که در قلب ها قید و در عمل پیاده گردد. اصحاب کرام قرآن را فقط قرائت نه بلکه مطالعه مینمودند از همین رو بود که قرآن معجزه آفرید و قوم را که در جهان شناختی نداشت در مدت بیست وسه سال به استادی جهان رساند. اگر قرار باشد تغییری در زندگی ما مسلمانان امروزی بیایید، بجز از تمسک به قرآن ممکن نیست.
قرآن فقط شفای امراض ظاهری نه بلکه شفای امراض حقیقی یعنی امراض باطنی ما است قرآن کتاب مردگان نه بلکه کتاب زندگانی است تا با پیروی از دستورات آن برای خوشبختی زندگی دنیوی و زندگی بعد از مرگ خود تلاش نمایند. خوشبختی زوجین در قدم زدن تحت قرآن نه بلکه در ترتیب دادن زندگی به اساس اصول قرآنی بدست میآیید.
الله متعال قرآن تنها ترین مرجع برای رهنمایی زندگی بشریت ونجات وی از سرگردانی در اندیشه های ناقص بشری نفرستاده بلکه در پهلوی آن شرح عملی قرآن یعنی خاتم النبیین صلی الله علیه وسلم را نیز فرستاده است. زندگی اصحاب در پهلوی قرآن و سنت مثال های خوبی از زندگی های قرآنی است علما رحمهم الله هم به توفیق الله متعال با ترجمه و تفسیر قرآن راه فهم قرآن را برایمان آسانتر ساخته اند.
پس بیایید از خود بپرسیم چقدر فهم از معنی و تفسیر قرآن و سیره نبوی و اصحاب وی داریم؟ در طول روز چند بار این سوال ما را به تشویش میندازد که آیا این اندیشه، قول ویا عملم مطابق قرآن است یا نه؟ اگر با وجود پاسخ های نه به سوالات فوق توقع تغییر در زندگی خود داشته باشیم و خواهان خوشبختی در دنیا و آخرت باشیم پس بدانیم که ما در حماقت بزرگ بسر میبریم مانند فردی خواهیم بود که نسخه داکتر را متبرک میشمارد در غلاف میپوشاند، میخواند، در آب مخلوط نموده مینوشد اما چیزی از محتوای نسخه نمیداند چراکه او هنوز نسخه داکتر را نشناخته و طرز استفاده آن را بلد نیست. ما هم هنوز قرآن را درست نشناختیم و طرز استفاده حقیقی آن را بلد نیستم اما منتظر شفای خداوندی در زندگی های فردی، خانوادگی و اجتماعی خود هستیم.

نویسنده: هایده اکبری